- İlerde ne olacaksın?
- Toprak.

Yani o kadar da ileri gitmeye gerek yok. Hepimiz toprak olacağız ama meslek seçimi önemli. Çünkü dünya hayatının yapısı gereği insanın en azından beslenme, barınma gibi temel ihtiyaçlarını karşılayabileceği bir mesleğinin olması gerekiyor. Buna özetle geçimini sağlamak deniyor. Mehmet Âkif Ersoy'un şu dizeleri zaman zaman zihnimde yankılanır:

Kim kazanmazsa bu dünyâda bir ekmek parası:
Dostunun yüz karası; düşmanının maskarası!

Allah bizleri farklı işlerde istihdam etmek için türlü ilgi ve yeteneklerle donatmış. İyi ki de öyle. Hani Nasrettin Hoca'ya sormuşlar. Hocam, sabah olunca kimi o yana, kimi bu yana, kimi tarlaya, kimi çarşıya, herkes başka başka yerlere gidiyor. Neden böyle? Hoca demiş ki: Herkes aynı yere gitse dünyanın dengesi bozulurdu. Evet, herkesin ilgi ve yetenekleri farklı olduğundan meşguliyetleri, meslekleri de doğal olarak farklı.

Yalnız, meslek sahibi olmak günümüzde çok farklı bir konumda. Havuç-sopa stratejisini duydunuz mu bilmem? Bir adam eşeğin sırtına biner. Elinde bir sopa, sopanın ucunda da havuç vardır. Eşek havuca ulaşmak için yürür, yürüdükçe havuç da aynı hızla ileri gittiğinden belki de yolculuk bitene kadar havuca ulaşamayacaktır. Çünkü bu düzenek eşeğin sırtındaki kişinin istediği yere gitmesi için tasarlanmıştır.

Çok kötü bir örnek oldu ama günümüzde meslekler eğitim hayatının sonuna sopayla uzatılmış havuç gibi duruyor. Sahi nereye bu gidiş? Kimin istediği yere gidiyoruz? Eskiden çocuk hangi mesleği yapsın istiyorsan o işin ustasına çırak olarak veriyormuşsun. Şimdi öyle mi? Hangi meslek olursa olsun uzuuun bir (sopanın :) değil) eğitim hayatının sonunda alacağınız diplomaya bakıyor iş. Üstelik diplomanın işe yarayacağının ve eğitimini aldığınız işi yapacağınızın garantisi bile yok. Nasıl bir iman bu?

- Okuldan sonra iş hayatına inanıyor musun?
- Tabii lan, manyak mısın? İnanmasam niye okuyayım?

Sözü daha fazla dolandırmadan konuyu gelmesi gereken yere getirelim. Prof. Dr. Osman Öztürk hoca, Müslüman'ın Değişmeyen Mesleği Kulluk adlı kitabına şu enfes cümleyle giriş yapıyor:

"Fani dünya hayatının ne getireceği meçhûl ve kısa ömürlü mesleklerine sahip olabilmek için yırtınan insanoğlu; ebedî hayatının kesin teminatı olan ‘kulluk' mesleğini, çeşitli bahanelerle ihmâl eder durur."

Cümleden anladıklarımız:
1) Dünya hayatı fani.
2) Uğruna yırtındığın mesleğin sana ne getireceği meçhûl. İşin sonunda mutluluk ve huzur garantisi yok.
3) Meslek de kısa ömürlü. Dahası ömürle sınırlı en azından.
4) Kulluk diye bi meslek daha var.(mış. Unutmuşuz biz.)
5) Kulluk mesleği ebedî hayatın kesin teminatı.
6) Biz değersiz olan dünya mesleği için kulluk mesleğini ihmâl ediyoruz. Sahte parayla gerçek parayı takas etmek gibi, altını verip teneke almak gibi...
Peki kulluk mesleği nedir? İnsan kul olmak için mi geldi dünyaya? İnsan veya cinseniz kaçış yok, cevap evet! Allah, kul olma kılavuzumuz Kur'an'da bizi yaratma amacını bu şekilde açıklıyor:

Ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım. (Zariyat, 56)

Ancak bana, yalnız bana kulluk etsinler diye yarattım vurgusuna dikkat...

Peki hocam, kulluk diye bi mesleğimiz varsa okulu bırakalım mı? İyi de sen hiç peygamber hayatı okumadın mı? Hepsinin dünyalık geçimi için bir mesleği var. Osman Öztürk hocanın aynı kitabından şu cümlelerle yazımızı sonlandıralım:

"Kulluk, dünyalık meslek ve meşgalelerin önünde bir engel olmayıp, onlara çekidüzen veren bir ana meslektir... Önce kul ol, sonra ne olursan ol... Kulluk şuuruna sahip olanlar, her hareketlerini bu süzgeçten geçirecekleri için dünyalık gibi görünen işleri bile ibadete dönüştürürler. Böylece hayat baştan sona kullukla geçmiş olur ki, bundan büyük saadet ve şeref olamaz."

Not: Bu yazı Genç İstikbâl Dergisinin Eylül 2025 tarihli 288. sayısında yayımlanmıştır.